Autor
Lewandowska-Kąkol, Agnieszka
Tytuł
Dzieci Sybiru : tragiczne losy polskich dzieci na Wschodzie
ISBN
978-83-67867-20-7 (oprawa miękka)
Rok wydania
copyright © 2024.
Objętość
308, [11] stron, [8] stron kart :
Informacje dodatkowe
Bibliografia na stronach [310-311].
Hasła przedmiotowe
Deportacje obywateli polskich w głąb ZSRR (1939-1941)
Deportacje obywateli polskich w głąb ZSRR (1944-1956)
Streszczenie
Wywiezione na „nieludzką ziemię”, rzucone w surowe, barbarzyńskie warunki, z dala od ojczyzny, rodziny, bliskich. Zmuszone do walki o przetrwanie i zbyt wczesnej dorosłości, do życia z piętnem przeszłości. Zbiór jedenastu opowieści o polskich dzieciach, które, wywiezione na Wschód, osierocone, musiały same poukładać sobie życie. Choć z ich historii wyłania się pewien schemat, kiedy spojrzeć w głąb: na wiek, okoliczności, miejsce zesłania czy napotykanych ludzi, potrafią się one szalenie różnić od siebie. Punktem wyjścia są zawsze sowieckie deportacje, głównie z 1940 roku. Rodziny lub ich części trafiają albo na daleką Północ, albo do Kazachstanu, gdzie, żyjąc w skrajnych warunkach, skazane są na wegetację bądź śmierć. Dzieciom udaje się niekiedy przetrwać właśnie dlatego, że są dziećmi. Czasem starsze, innym razem zupełnie maleńkie, zachowały w pamięci obrazy wyrywkowe. I w takiej też formie je przytaczają. W większości nie kończą jednak swych wspomnień na wyzwoleniu z „ziemi sowieckiej”, lecz toczą dalszą opowieść o swoich losach. Niekiedy ponurą, kiedy indziej zaskakującą, znajdującą szczęśliwe zakończenie. [opis wydawcy]
100
%a Lewandowska-Kąkol, Agnieszka
245
%a Dzieci Sybiru :
%b tragiczne losy polskich dzieci na Wschodzie /
260
%a Poznań :
%b Replika,
%c copyright © 2024.
300
%a 308, [11] stron, [8] stron kart :
%b faksymile, fotografie ;
%c 21 cm.
504
%a Bibliografia na stronach [310-311].
520
%a Wywiezione na „nieludzką ziemię”, rzucone w surowe, barbarzyńskie warunki, z dala od ojczyzny, rodziny, bliskich. Zmuszone do walki o przetrwanie i zbyt wczesnej dorosłości, do życia z piętnem przeszłości. Zbiór jedenastu opowieści o polskich dzieciach, które, wywiezione na Wschód, osierocone, musiały same poukładać sobie życie. Choć z ich historii wyłania się pewien schemat, kiedy spojrzeć w głąb: na wiek, okoliczności, miejsce zesłania czy napotykanych ludzi, potrafią się one szalenie różnić od siebie. Punktem wyjścia są zawsze sowieckie deportacje, głównie z 1940 roku. Rodziny lub ich części trafiają albo na daleką Północ, albo do Kazachstanu, gdzie, żyjąc w skrajnych warunkach, skazane są na wegetację bądź śmierć. Dzieciom udaje się niekiedy przetrwać właśnie dlatego, że są dziećmi. Czasem starsze, innym razem zupełnie maleńkie, zachowały w pamięci obrazy wyrywkowe. I w takiej też formie je przytaczają. W większości nie kończą jednak swych wspomnień na wyzwoleniu z „ziemi sowieckiej”, lecz toczą dalszą opowieść o swoich losach. Niekiedy ponurą, kiedy indziej zaskakującą, znajdującą szczęśliwe zakończenie. [opis wydawcy]
650
%a Deportacje obywateli polskich w głąb ZSRR (1939-1941)
650
%a Deportacje obywateli polskich w głąb ZSRR (1944-1956)
655
%a Pamiętniki i wspomnienia
710
%a Wydawnictwo Replika
920
%a 978-83-67867-20-7 (oprawa miękka)